Het ‘gewone’ leven in Byron Bay

Wauw, alweer vier weken in Byron Bay. Wat vliegt de tijd, en niet eens omdat ik hier onwijs veel beleef. Ik ben hier uiteindelijk toch om weer wat geld bij elkaar te sparen voor het vervolg van mijn trip langs de oostkust. Mijn trial waar ik de vorige keer over schreef is goed verlopen. Ik heb dus een baantje, wederom als een housekeeper. Ik dacht dat ik bij een hotel naar binnen was gelopen, maar het blijken vakantie appartementen te zijn. Niet dat het heel veel uitmaakt, behalve dat ik nu complete huizen aan het poetsen ben. Ieder appartement moet in principe binnen twee uur schoon zijn. Het is een flinke klus; keuken poetsen, twee badkamers schoonmaken, vier bedden opmaken, afstoffen, ramen wassen, balkon schoonmaken, stofzuigen, dweilen en ga zo maar door. Ik blijf me er iedere dag weer over verbazen dat ik het in twee à tweeënhalf uur red (of samen met mijn collega in een uur). Wat ik nu in twee uur doe, daar deed ik mijn eigen appartement twee weken over ;-)

Toen ik eindelijk werk had gevonden, diende het volgende probleem zich aan; geen plek om te slapen tijdens het paasweekend. Ik wist van tevoren natuurlijk nog niet of ik werk kon vinden hier, dus ik had niets geboekt. Blijkt het in Byron rond Pasen mega druk te zijn vanwege een of ander festival. Ik moest dus op zoek naar een ander plekje. Die heb ik uiteindelijk gevonden via Gumtree, een soort Marktplaats. Bij een single moeder in huis kon ik uiteindelijk voor 40 dollar per nacht 'logeren'. Niet eens een hele slechte deal want in sommige hostels kostte een overnachting al 60 dollar. Uiteraard stond er in de advertentie niet bij dat de drie mega drukke kinderen al om half zeven door het huis zouden stuiteren. Maar toch was het heerlijk; een eigen kamer, gezelligheid, huiselijkheid, wifi, een schoon bed, fijne douche... Ja, het was eigenlijk best goed.

Uiteindelijk ben ik nog niet helemaal geholpen met mijn schoonmaakbaantje. Ik kan er namelijk net van leven, omdat ik per week maar 15 tot 20 uur werk. Ik ben dus op zoek naar een tweede baantje. Zolang ik die nog niet heb gevonden ben ik te vinden in de winkelstraat of geniet ik van het strand. Ideaal; ‘s ochtends werken, ‘s middag relaxen. Past helemaal in de sfeer van Byron Bay. Het is een gezellig plaatsje waar altijd wel iets te doen is; marktjes, muziek op straat of aan het strand, leuke winkeltjes en eettentjes... Het is hier zelfs leuk om gewoon rond te lopen. Je ziet namelijk zoveel verschillende mensen; hippies, straatmuzikanten, mensen die door de straten hoelahoepen, junks, dronken mensen, daklozen... of een combinatie van bovengenoemde. Overal waar je komt hangt de geur van wiet. Alles lijkt hier geoorloofd. Toch kostte het me een paar dagen om me een beetje thuis te voelen. Dat werd beter toen ik twee Nederlandse backpackers had ontmoet; Gwen en Sharon. Samen hebben we het dorp een beetje verkend en uiteindelijk is Sharon hier zelfs twee weken gebleven. Heel gezellig! Ook kwam ik Mandy tegen, een Dutchie die ik tijdens mijn tour in de Outback heb leren kennen. Leuk om elkaar weer even te spreken en om onze ervaringen uit te wisselen.

Wat ik hier wel heel opvallend vind is dat het contact maken met andere backpackers veel stroever verloopt dan ik tot nu toe gewend was. Ik weet niet hoe dat precies komt, maar ik vermoed dat het onder andere te maken heeft met de leeftijd van mijn mede backpackers. De oostkust is namelijk erg populair onder veel jonge reizigers. Waarschijnlijk omdat het reizen in dit deel van Australië erg makkelijk is qua vervoer. Zo heb je bijvoorbeeld plenty mogelijkheden voor buspassen, maar ook zijn de afstanden tussen de favoriete plaatsen prima te doen. Ik kom voornamelijk veel Engelse en Duitse backpackers tegen; 18 à 19 jaar, net van school... Tijd voor een ‘gap year’. Veel van die jonkies vinden zichzelf best wel cool. Uitgaan, drinken, blowen... Het is hier dag en nacht feest! En dat betekent ook dat het hier dag en nacht rumoerig is. En als ik niet wakker wordt van het gelal rondom mijn kamer, wordt ik wel wakker gemaakt door mijn kamergenoten. Iedereen maakt zoveel lawaai als hij/zij wil, tassen worden midden in de nacht ingepakt, lampen gaan aan en uit. Dieptepunt was een stelletje dat hún hoogtepunt beleefde, een meter onder mij in hetzelfde stapelbed. En vorige week lag er een Duitser op mijn kamer, die mij tot drie keer toe wakker maakte in de nacht. Natuurlijk telkens wanneer ik net in slaap was gedommeld. De reden? Omdat mijn ademhaling haar irriteerde... Grrrr... Klaarwakker, om 4 uur in de nacht. Uiteindelijk bleken we allemaal wel iets van een geluidje te maken waar ze zich aan irriteerde. Resultaat: iedereen wakker! Ik heb mijn kamergenoot de volgende avond vriendelijk doch dringend verzocht om mij niet nog een keer wakker te maken. Ik had namelijk vanwege háár gesnotter en gesnurk in drie nachten bij elkaar geteld 6 uurtjes slaap gehad. Compleet gesloopt! Ik ben inmiddels op zoek naar een ander plekje in Byron, waar ik lekker een kamer voor mezelf heb. Tot die tijd moet ik het doen mijn oordoppen; mijn favoriete reisgadgets ;-)